Samira groeit op in een moslimgezin in Tilburg. Hoewel haar ouders tot de meer gematigde moslims behoren, doet ze wel af en toe mee aan de ramadan en viert ze thuis het Suikerfeest. Haar ouders hebben erg veel ruzie, wat Samira als klein meisje veel pijn doet.
Uiteindelijk kiezen haar ouders ervoor niet langer samen verder te gaan. Samira voelt zich vaak eenzaam en verlaten, maar kan nergens haar verhaal kwijt. Ze zoekt haar heil buitenshuis en duikt het uitgaansleven in, wat voor een moslimmeisje heel ongebruikelijk is. Samira raakt aan de drugs.
Op een nacht, als ze echt niet meer weet hoe het verder moet, krijgt ze een visioen. Ineens is Samira’s kamer vol met fel licht. Een gevoel van liefde, rust en vrede komt als een golf over haar heen. Ze gaat op zoek en bestudeert allerlei godsdiensten en levensrichtingen, tot aan New Age en satanisme toe. En dan kiest ze vol overtuiging voor het christendom. Maar binnen de islam is kiezen voor een ander geloof een zeer gevoelig punt. In sommige landen staat er zelfs de doodstraf op. Als ze met een filmpje op YouTube openlijk getuigt van haar nieuw gevonden geloof in Jezus, ontvangt ze verwensingen en bedreigingen uit de moslimgemeenschap.
Dit krachtige verhaal laat niet alleen haar bekering en overgave aan Jezus zien. Het laat ook zien hoe groot de kloof soms kan zijn tussen kerktraditie en de Bijbelse opdracht. Juist omdat Samira totaal onbekend was met de gewoonten binnen de kerk, maar alleen de Bijbel en de leiding van de Heilige Geest tot haar beschikking had, wordt dit pijnlijk duidelijk.
Verder zien we ook hoe onmisbaar de doop is om volgeling van Jezus te zijn en de uitwerking die de doop heeft.